Wiedza

WIEDZA

Dlaczego należy badać odporność na poślizg?

Istnieje wiele powodów, dla których firmy i organizacje mogą zdecydować się na zastosowanie testów podłogowych w swojej pracy lub przestrzeni publicznej:

01

Na ile podłoga jest bezpieczna?

Tylko specjalistyczne pomiary, certyfikowanym urządzeniem mogą odpowiedzieć na to pytanie.

02

Kosztowne spory sądowe z powodu poślizgnięć

Odpowiednie, zgodne z normą pomiary, pozwolą uniknąć tego typu nieprzyjemności.

03

Zgodność z ustawami i przepisami

Pomiary odporności posadzek na poślizg są wymagane przez Instutut Techniki Budowlanej
i Ministerstwo Rozwoju.

04

Identyfikacja potencjalnych zagrożeń przed wypadkiem

Możliwość podjęcia wczesnych działań, zanim dojdzie do groźnych sytuacji.

05

Uniknięcie fałszywych roszczeń

Raporty z pomiarów parametrów antypoślizgowych powstrzymają potencjalnych oszustów.

06

Wymagania niektórych ubezpieczycieli i audytorów BHP

Wyjście naprzeciw wymaganiom kontrolerów.

Badanie odporności na poślizg – przepisy

Podłogi, wraz z użytkowaniem, tracą swoje właściwości antypoślizgowe. Dlatego ich kontrola w obiektach użyteczności publicznej jest obowiązkowa!

Podstawowymi przepisami, regulującymi odporność posadzek na poślizg są:

OBWIESZCZENIE MINISTRA INWESTYCJI I ROZWOJU z dnia 8 kwietnia 2019r

w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

305. 1. Nawierzchnia dojść do budynków, schodów i pochylni zewnętrznych i wewnętrznych, ciągów komunikacyjnych w budynku oraz podłóg w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, a także posadzki w garażu, powinna być wykonana z materiałów niepowodujących niebezpieczeństwa poślizgu.

 § 78. 1. Ściany pomieszczenia higienicznosanitarnego powinny mieć do wysokości co najmniej 2 m powierzchnie zmywalne i odporne na działanie wilgoci.

2. Posadzka pralni, łazienki, umywalni, kabiny natryskowej i ustępu powinna być zmywalna, nienasiąkliwa i nieśliska.

Wspomniane wcześniej przepisy zostały doprecyzowane przez poniższe wytyczne:

Poradnik Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju (ob. Rozwoju i Technologii) „Standardy projektowania budynków dla osób niepełnosprawnych [9]” z 2018.

5.3.11. PODSUMOWANIE

„Nawierzchnie powinny zapewnić możliwość swobodnego poruszania się, tzn. powinna być równa i mieć powierzchnię antypoślizgową, która spełnia swoje cechy również w trudnych warunkach atmosferycznych – w badaniu wg PN-EN 13036-4 lub PN-EN 14231 wartość poślizgu (PTV lub SRV) nawierzchni mokrej nie może być niższa niż 36 jednostek.

Należy jednocześnie zapewnić stałość parametru w czasie. Wartość poślizgu w całym okresie użytkowania nawierzchni mokrej nie może być niższa niż 36 jednostek, co należy okresowo kontrolować (nie rzadziej niż raz na 3 lata) w ramach przeglądów technicznych obiektów.”

Ponadto Instytut Techniki Budowlanej wyznaczył szczegółowe wytyczne dla obiektów użyteczności publicznej.

Instrukcja ITB 498/2018 Odporność na poślizg posadzek w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej

„Mając na uwadze, że odporność posadzki na poślizg, w wyniku działania czynników eksploatacyjnych i środowiskowych, może ulegać w trakcie użytkowania istotnym zmianom oraz jednocześnie uwzględniając jej bezpośredni wpływ na spełnienie wymagania podstawowego, dotyczącego bezpieczeństwa użytkowania obiektów, zaleca się okresową kontrolę tej właściwości. Kontrola powinna być przeprowadzona w ramach przeglądów okresowych obiektów budowlanych wykonywanych raz na 5 lat.”

WIEDZA

Czym jest współczynnik
wartości poślizgu PTV?

Dotychczas stosowana rampowa skala antypoślizgowości R9-R13 została zastąpiona nowym, bardziej miarodajnym i praktycznym standardem PTV (Pendulum Test Value). 

Ryzyko poślizgu można określić za pomocą testu wahadłowego. Test ten (regulowany przez polską normę PN-EN 13036-4) imituje stopę pieszego uderzającą o badaną powierzchnię podłogi. Wartość tarcia między piętą a podłogą jest określana ilościowo i przypisywana jest wartość testu wahadła (PTV). Jest to test rekomendowany przez Instytut Techniki Budowlanej i Państwową Inspekcję Pracy podczas kontroli podłóg, w ramach okresowej kontroli obiektów lub w ramach dochodzenia po wypadku. 

Wartość 36 PTV jest przez Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju uznawana za minimalny współczynnik tarcia dla wszystkich obiektów użyteczności publicznej, w których poruszają się osoby niepełnosprawne.

Wartości testu wahadła wahają się od 19 (co przekłada się na bardzo wysokie ryzyko poślizgnięcia 1:2) do 36 – znacznie niższe ryzyko poślizgnięcia się 1: milion).

smartfloor_web_print-2

Test wahadłem brytyjskim jest rekomendowany przez Państwową inspekcję pracy:

 

Test ten bardzo dobrze odwzorowuje rzeczywistą dynamikę i imituje ruch obcasa podczas chodzenia. Pozwala na pomiar współczynnika tarcia w rzeczywistych warunkach, zarówno na suchej, jak i mokrej nawierzchni. Różne wymienne końcówki pozwalają na odwzorowanie poruszania się w obuwiu, jak i na boso. – Praktyczne sposoby zapobiegania potknięciom i poślizgnięciom, PIP

Test ten może być wykorzystany do oceny ryzyka poślizgu w rzeczywistych warunkach, a także przy badaniu okoliczności i przyczyn wypadków, odpowiada na kluczowe pytanie „jak śliska jest podłoga gdy ktoś po niej chodzi?”

Masz pytanie? Zadzwoń! +48 505 427 745
WIEDZA

W jakich obiektach należy
badać odporność na poślizg?

Badanie bezpieczeństwa podłóg pod kątem zabezpieczeń i parametrów antypoślizgowych jest bardzo ważne. W jakich obiektach takie badanie jest obowiązkowe? Można wyróżnić dwa podstawowe odniesienia. Zgodnie z wytycznymi Instytutu Techniki Budowlanej, badanie odporności na poślizg należy badać raz na 5 lat w budynkach użyteczności publicznej.

Dziennik Ustaw Nr 75, poz. 690 z 2002 określa budynki użyteczności publicznej jako:

budynku użyteczności publicznej — rozumie się przez to budynek przeznaczony dla administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym lub wodnym, poczty lub telekomunikacji oraz inny ogólnodostępny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy i socjalny

  • Biurowe
  • Opieka zdrowotna (np. szpitale, przychodnie)
  • Handlowe (np. centra handlowe, markety)
  • Usługowe (np. banki, lotniska)
  • Oświatowe (np. szkoły, uniwersytety)
  • Hotelowe
  • O funkcji kulturowej (np. kina, galerie)

Drugim punktem odniesienia, określającym obszary w których trzeba badać odporność na poślizg, to Poradnik Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju (ob. Rozwoju i Technologii) „Standardy projektowania budynków dla osób niepełnosprawnych” z 2018.

Określono w nim, że nawierzchnie w tego typu obiektach powinny mieć powierzchnię antypoślizgową, która zachowuje swoje parametry również w trudnych warunkach atmosferycznych – w badaniu wg PN EN 13036-4 lub PN-EN 14231 wartość poślizgu (PTV lub SRV) nawierzchni mokrej nie może być niższa niż 36 jednostek.

Wynika z tego, że wszystkie obiekty, w których mogą poruszać się osoby niepełnosprawne, podlegają kontroli parametru PTV.

Osoby niepełnosprawne, określane sa przez Ministerstwo jako osoby mające trudności w poruszaniu się tj :

  • osób poruszających się na wózkach inwalidzkich,
  • osób niewidomych i słabowidzących, niedosłyszących,
  • z niepełnosprawnością intelektualną,
  • osoby starsze,
  • kobiety w ciąży, opiekunowie małych dzieci w wózkach,
  • osoby otyłe, niskie lub bardzo wysokie,
  • osoby z czasowymi ograniczeniami mobilności, takimi jak:
    osoby z urazami kończyn poruszające się przy pomocy balkoników lub kul,
    podróżni z dużymi bagażami i inni.